Het begon allemaal in 1869. Onder leiding van de Duitse architect, de heer Schneider, werd de eerste steen van de kerk gelegd door pastoor Lonink van Lichtenvoorde. Na korte tijd werd de heer Schneider echter opgeroepen voor het Duitse leger. En helaas volgde er al snel droevig nieuws: hij sneuvelde in de Frans-Duitse oorlog van 1870/1871. Gerard Te Riele werd aangewezen als architect om het bouwproject voort te zetten.  

In 1871 was de bouw gereed en kon de kerk worden ingezegend. De kerk werd gewijd aan de heilige Antonius van Padua. Het kerkgebouw werd nog niet compleet opgeleverd, namelijk zonder pastorie en toren. Deze werden in de jaren erna bijgebouwd en waren in 1876 klaar.

Na de tweede wereldoorlog was de kerk in vervallen staat. Er werd besloten om - met uitzondering van de toren - de kerk af te breken en op te bouwen naar een ontwerp van Joh. H. Sluijmer in neoromaanse stijl. Deze kerk werd op 26 augustus 1952 ingewijd door de bisschop-coadjutor van Utrecht, monseigneur Bernard Alfrink.  

Op 12 juli 2010 waaide door een zware windhoos de gehele spits van de kerktoren naar beneden. Deze spits werd naar de oude beelden opnieuw geplaatst. In oktober 2012 werden de werkzaamheden afgerond met het terugplaatsen van de windhaan.  

De Sint-Antonius van Paduakerk met pastorie is een gemeentelijk monument.